[ذبحني غروركـ]

​​​​​​تُكّفِيِنّْ يَآ صِدّفَهْ تَرَىْ اِلّحَظّْ مَقّرُوُدّْ
اِلّصَدِرّْ ضَآقْ وُصَآحِبِيْ وِيِنّْ دِنّيَآهْ
أَمّشِيْ بِنِصّْ اِلّلِيِلّ وُاِلّعَآلَمّْ اِرّقُوُدّْ
قَلّبِيْ مِشَىْ صُوُبَهْ ضِمَآ اِلّحُبّ وَدَآهْ
مَرِيِتّْ بِيِتَهْ شِفّتْ أَنَآ اِلّبَآبّْ مَرّدُوُدّْ !
وُاِلّشَآرِعّْ اِلّمُظّلِمّْ طُوَتْ رِجّلِيْ خطَآهْ
اِلأَحّوَآلّ صَعّبَهْ وُاِلأَمَلّ شِبِهْ مَفّقُوُد
*عَلَىْ اِلّوَرَقْ حُبَهْ وُفِيْ اِلّنُوُمّْ لِقّيَآهْ