شوف التعب و شلون يستدرج الـ: آآه !
من داخل أعماقـي ... ليـا حد فمّـي
يـا ليت لو عندي مـعَ فمّـي أفـوآآه
يـا كثْـر آهاتـي .. ويا كبْـر هـمّـي
مـن كثْر ما للـ حزن في داخلـي جـاه
أَصبح مشاركنـي / فـ لحمـي ودمّـي
ولا عـاد يبقـى.. لـ أبتساماتي شفـاه
و الدمع يلقى راحتـه .. وسـط كمّـي
و أن كان فيه أنسـان يسعفني / دْعـاه
لاشك تشرَح خاطـري [دعـوة امّـي ]